Φλάξμαν, Τζον

(Flaxman, Ν. Υόρκη 1755 – Λονδίνο 1826). Άγγλος γλύπτης, γνωστός για τον ρόλο που έπαιξε στη διάδοση του νεοκλασικού ρεύματος στη Μεγάλη Βρετανία και για τα επιτάφια μνημεία του (τάφος του Νέλσωνα στη μητρόπολη του Aγίου Παύλου του Λονδίνου). Όταν το 1770 άρχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία, ήταν ήδη γνωστός από τα έργα που είχε εκθέσει στη Free Society of Arts και από τη Δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα, που είχε παρουσιάσει το 1769. Από το 1775 έως το 1787 ανέλαβε –όπως και άλλοι Άγγλοι καλλιτέχνες– να δημιουργήσει σχέδια για φλυτζάνια και άλλα προϊόντα του εργοστασίου κεραμικής Ουέτζγουντ. Kατά την επιθυμία του ιδιοκτήτη (που βρισκόταν ήδη σε επαφή με τον σερ Γουίλιαμ Χάμιλτον, Άγγλο πρεσβευτή στη Νάπολη και εκδότη εικόνων από ελληνικές και ετρουσκικές αρχαιότητες), θα έπρεπε να αντιγράφει αρχαία πρότυπα ή να τα προσαρμόζει στις ανάγκες της εποχής. Ο Φ. επέβαλε μια τάση που τελικά κατέκτησε τη Μεγάλη Βρετανία και δημιούργησε την παράδοση του αγγλικού νεοκλασικισμού. Εξαφάνισε τη φωτοσκίαση και το ψηλό ανάγλυφο και τόνισε τη γραμμικότητα του περιγράμματος. Έτσι τα σχέδιά του για την εικονογράφηση των ποιημάτων του Oμήρου, του Αισχύλου και του Δάντη και –αργότερα– του Ησιόδου, προκάλεσαν τον θαυμασμό του Ενγκρ στη Γαλλία και του Μπαρτολίνι στην Ιταλία. Από το 1787 έως το 1794 έζησε στη Ρώμη για να μελετήσει την αρχαία τέχνη. Τα χρόνια αυτά κατασκεύασε για τον λόρδο Μπρίστολ ένα γλυπτικό σύμπλεγμα με θέμα την Τρέλα του Αθάμαντος. Όταν επέστρεψε στην Αγγλία (1794), εξακολούθησε να δημιουργεί σχέδια για διακοσμητικά αντικείμενα, και βιβλία. Απεικόνισε ακόμα την ασπίδα του Αχιλλέα, σύμφωνα με την περιγραφή του Oμήρου. Σημαντικά είναι τα αναρίθμητα σχέδιά του, εκτελεσμένα με λίγες γραμμές, που εμπνεύστηκε από την καθημερινή ζωή. Ασημένιο βάζο νεοκλασικού τύπου, κατασκευασμένο το 1812 σε σχέδιο του Άγγλου καλλιτέχνη Τζον Φλάξμαν (Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου).